Routekaartjes Ronde van Frankrijk 2014

RONDE VAN FRANKRIJK

RIJSWIJK (ANP) - De Ronde van Frankrijk wijkt dit jaar voor de eerste drie etappes uit naar Engeland waar het graafschap Yorkshire het Grand Départ herbergt. De routekaartjes van de Tour van 2014:

5 juli, eerste etappe, Leeds - Harrogate (190,5 km): de Tour de France start dit jaar, net als vorig jaar op Corsica, met een vlakke rit die kansen biedt voor sprinters als Marcel Kittel en Mark Cavendish. Die laatste is er op gebrand om in zijn vaderland, dicht bij de plek ook waar zijn moeder haar roots heeft, voor het eerst in zijn loopbaan de gele trui te veroveren. De rit telt drie hellinkjes maar de laatste 60 kilometer zijn volledig vlak.

6 juli, tweede etappe, York - Sheffield (201 km): op de tweede dag van het Engelse drieluik krijgen de renners een loodzware rit voorgeschoteld. Tussen York en Sheffield ligt een parcours dat in zwaarte wordt vergeleken met de Waalse klassieker Luik-Bastenaken-Luik. De klassementsmannen Chris Froome, Alberto Contador en Vincenzo Nibali zullen zich op de liefst negen hellingen niet kunnen verschuilen.

7 juli, derde etappe, Cambridge - Londen (155 km): de korte vlakke rit voert vanuit universiteitsstad Cambridge naar Londen waar de Tour in 2007 startte. De Britse hoofdstad herbergde in 2012 de Spelen en de renners rijden in de slotfase nog langs olympische accommodaties om te finishen recht tegenover Buckingham Palace. Het is de plek waar Marianne Vos 2 jaar geleden het goud veroverde. Het is opnieuw een rit die sprinter Cavendish in zijn agenda onderstreept heeft.

8 juli, vierde etappe, Le Touquet-Paris-Plage - Lille Métropole (163,5 km): in de eerste rit op Frans grondgebied liggen niet veel hindernissen. Twee klimmetjes van vierde categorie, ook nog ver voor de streep, zullen de wedstrijd niet beïnvloeden. De ploegen van de sprinters weten normaal gesproken met uiterste precisie te bepalen wanneer de laatste vluchters moeten worden ingerekend. Een dag voor de gevreesde kasseienrit zal de teams er veel aan gelegen zijn geen plaatsen te verliezen in het ploegenklassement dat de volgorde van de volgautos’s bepaalt.

9 juli, vijfde etappe, Ieper - Arenberg Porte du Hainaut (155,5 km): het is de vooraf meest besproken etappe van deze Tour. Tussen het Belgische Ieper, waar de Eerste Wereldoorlog wordt herdacht, en Arenberg liggen vanaf kilometer 87 negen kasseistroken die bekend zijn uit de klassieker Parijs-Roubaix. Met name de lichtere klimmers voelen zich niet thuis op de hobbelige wegen. Het was dit voorjaar een komen en gaan van renners die de route in Noord-Frankrijk verkenden.

10 juli, zesde etappe, Arras - Reims (194 km): nog een rit waarin wordt stilgestaan bij het uitbreken van WO I, 100 jaar geleden. Het peloton komt onder meer langs de loopgraven aan de Somme en het Chemin des Dames, een beroemde weg waar jarenlang strijd werd geleverd tussen Fransen en Duitsers. De wind kan een rol spelen in de rit die daarmee zo maar kan uitlopen op een waaieretappe. Onder meer Belkin liet vorig jaar zien daar zeer bedreven in te zijn.

11 juli, zevende etappe, Épernay - Nancy (234,5 km): het is niet alleen de lengte die deze rit zo lastig maakt, in de slotfase liggen er twee hellinkjes. De laatste van de twee, op 5 kilometer voor de streep, kent een stuk met een stijgingspercentage van 5. Nancy was voor het laatst finishplaats in 2005 toen de Italiaan Lorenzo Bernucci er won.

12 juli, achtste etappe, Tomblaine - Gérardmer La Mauselaine (161 km): finishplaats Gérardmer heeft voor Nederlandse wielerfans inmiddels een bijzondere klank. Het is de plek waar Pieter Weening het laatste Oranje-ritsucces boekte, 9 jaar geleden al weer toen hij de Duitser Andreas Klöden met minimaal verschil versloeg in de sprint. De eerste van drie ritten door de Vogezen telt drie hindernissen: de Col de la Croix des Moinats, de Col de la Grosse Pierre met stukken van meer dan 15 procent stijging en het slotklimmetje naar La Mauselaine; 1,8 kilometer lang met een gemiddelde stijging van 10,3 procent.

13 juli, negende etappe, Gérardmer - Mulhouse (170 km): voor het eerst dient zich een col van de eerste categorie aan, Le Markstein. Het is een van de zes hellingen die deze rit er een maken voor de avonturiers die niet terugdeinzen voor wat klimwerk. De ‘echte’ klimmers houden zich misschien nog wat gedeisd omdat ze weten wat hen een dag later te wachten staat.

14 juli, tiende etappe, Mulhouse - La Planche des Belles Filles (161,5 km): de eerste echte bergrit in deze Tour voert naar ‘Het plateau van de Mooie Meisjes’. Het was de plek waar Chris Froome, toen nog in dienst rijdend van Bradley Wiggins, in 2012 zijn eerste ritzege boekte en Team Sky zijn overmacht voor het eerst demonstreerde. Wiggins won dat jaar de Tour, Froome een jaar later. De slotklim is een van de vier hellingen van eerste categorie in een rit die veel duidelijk zal maken over de vorm van de favorieten. Voor de Fransen is het de nationale feestdag.

15 juli, rustdag, Besançon.

16 juli, elfde etappe, Besançon - Oyonnax (187,5 km): Oyonnax huisvestte al het Critérium du Dauphiné maar is nieuw in de Tour. Het is een heuvelachtig parcours dat de renners vanuit Besançon na de rustdag krijgen voorgeschoteld. De hindernissen liggen in de slotfase waar de sprinters het moeten laten lopen en een alleskunner als de Slowaak Peter Sagan zijn kansen zal ruiken.

17 juli, twaalfde etappe, Bourg-en-Bresse - Saint-Étienne (185,5 km): nog een tussenetappe, voordat het klimwerk in de Alpen begint. Saint-Étienne ontvangt de Tour voor de 25e keer. In 2008 was de plaats die geldt als het historische hart van het Franse wielrennen voor het laatst finishplaats. De Duitser Marcus Burghardt won er de rit. De verwachting is dat de sprintersploegen hun kans zullen pakken.

16 juli, dertiende etappe, Saint-Étienne - Chamrousse (197,5 km): het peloton doet voor het eerst deze Tour een col aan van de buitencategorie. Finishplaats en skioord Chamrousse is voor de tweede keer in het routeschema opgenomen. In 2001 was de klim het decor voor een individuele tijdrit die werd gewonnen door Lance Armstrong. Het is een van de vele overwinningen die de Amerikaan moest inleveren nadat zijn dopingverleden uitkwam. Op zo’n 50 kilometer voor de streep wacht de Col de Palaquit, waarna de laatste 14 kilometer omhoog lopen naar Chamrousse.

17 juli, veertiende etappe, Grenoble - Risoul (177 km): de Col d’Izoard, met de top op 45 kilometer voor de streep is wellicht het sein voor de klimmers de aanval in te zetten. De slotklim naar Risoul is voor het eerst in het routeschema opgenomen. De tweede en laatste Alpenrit eindigt op 1855 meter hoogte: in de laatste 12 kilometer ligt het gemiddelde stijgingspercentage op bijna 7.

18 juli, vijftiende etappe, Tallard - Nîmes (222 km): de tweede Tourweek wordt afgesloten met een overgangsetappe. Tussen Tallard en Nîmes ligt geen enkele noemenswaardige hindernis zodat de voortekenen wijzen op een massasprint voor het indrukwekkende amfitheater van Nîmes. Maar ook hier geldt dat de wind vrij spel heeft hetgeen kan leiden tot breuken in het peloton. 5 jaar geleden finishte de Tour er voor het laatst, Cavendish won.

19 juli, rustdag, Carcassone.

20 juli, zestiende etappe, Carcassone - Bagnères-de-Luchon (237,5 km): meteen na de tweede rustdag krijgen de renners de langste etappe van deze Tour voor de kiezen. Vanuit Carcassone gaat het richting Pyreneeën waar de top van de lastigste helling - de Port de Balès - op 21 kilometer voor de streep in Bagnères-de-Luchon ligt. Een eventueel bergop veroverde voorsprong moet dus in volle afdaling worden verdedigd. 2 jaar geleden pakte de Fransman Thomas Voeckler er de ritzege.

20 juli, zeventiende etappe, Saint-Gaudens - Saint-Lary Pla d’Adet (124,5 km): de kortste rit belooft voor de niet-klimmers een gevecht te worden om op tijd binnen te komen. Drie cols van eerste categorie en de slotklim van buitencategorie beloven spektakel. De laatste keer dat de Tour op Pla d’Adet finishte won de Amerikaan George Hincapie. Ook hij moest die overwinning, net als zijn baas Lance Armstrong, jaren later inleveren wegens doping.

21 juli, achttiende etappe, Pau - Hautacam (145,5 km): De laatste aankomst bergop in deze Tour ligt op Hautacam. Onderweg wordt de reus Tourmalet met de top op 2115 meter hoogte beklommen. Daarna volgen nog 50 kilometer richting Hautacam dat na een klim van ruim 17 kilometer wordt bereikt. De Italiaan Leonardo Piepoli won er in 2008 voor het laatst, maar de renner van Saunier Duval werd op doping betrapt.

22 juli, negentiende etappe, Maubourguet - Pays du Val d’Adour/Bergerac (208,5 km): het is gedaan met de bergen en de Tourkaravaan trekt in een rechte lijn naar het noorden, van Maubourguet naar Bergerac. Het is de laatste kans voor de aanvallers op een ritzege. De klassementsrenners zullen hopen op wat rust met de mogelijk beslissende tijdrit in het vizier.

23 juli, twintigste etappe, individuele tijdrit, Bergerac - Périgueux (54 km): Mocht de top van het klassement nog niet vaststaan dan volgt de beslissing in de 54 kilometer lange individuele tijdrit tussen Bergerac en Périgueux. Het is geen parcours voor de specialisten want het gaat op en af. Wellicht dat hier de tweestrijd tussen Chris Froome en Alberto Contador pas wordt beslist.

24 juli, éénentwintigste etappe, Évry - Parijs-Champs-Élysées (137,5 km): Het zit erop wanneer de renners rond 7 uur in de avond finishen op de Champs-Elysées van Parijs. Het moet welhaast een massasprint worden op de monumentale boulevard waar Mark Cavendish al vier keer de snelste was.