Nieuwe dopinglijst per 1 januari 2011
De nieuwe WADA dopinglijst wordt van kracht op 1 januari 2011. Zoals elk jaar zijn de Nederlandse vertaling, een uitgebreidere stoffenlijst en een lijst van toegestane geneesmiddelen per kwaal op de site te vinden. De stoffenlijst bestaat uit een uitgebreidere lijst van stoffen dan zoals gegeven door WADA. Dit overzicht is mede gebaseerd op de in Nederland geregistreerde stoffen. Bij de lijst van toegestane geneesmiddelen is uitgegaan van de meest gangbare geneesmiddelen per kwaal.
De lijsten zijn vanaf nu op de site te vinden. Ten opzichte van het afgelopen jaar zijn er betrekkelijk weinig wijzigingen.
De meest in het oog springende wijziging is dat de meldingsplicht (Declaration of Use) komt te vervallen. Dit houdt in dat:
1)
Praktisch gezien de bèta-2 agonisten salbutamol (indien toegediend per
inhalatie), en salmeterol niet langer zijn verboden. (Voor de overige
bèta-2 agonisten moet overigens nog wel dispensatie worden aangevraagd);
en
2) Ook het gebruik van glucocorticosteroïden voor de meeste
toepassingen is toegestaan. Slechts indien oraal, intraveneus,
intramusculair of rectaal toegediend zijn ze nog verboden. In die
gevallen zal nog steeds een dispensatie moeten worden aangevraagd.
Een andere opvallende verandering in de dopinglijst 2011 is, dat er een paragraaf is toegevoegd (S0: Niet erkende stoffen), waardoor alle nog niet goedgekeurde medicijnen, zoals bijvoorbeeld geneesmiddelen in de klinische testfase, verboden zijn. Zo kan WADA dus ook optreden tegen sporters die stoffen gebruiken die nog niet zijn geregistreerd, maar al wel op de zwarte markt verkrijgbaar zijn.
Verder is het verbod op het gebruik van Plaatjesrijk Plasma (PRP) is opgeheven. De toepassing van PRP in en rondom pezen en in spieren is per 1 januari 2011 toegestaan.
Methylhexanamine (ook wel bekend als geranamine en dimethylpentylamine) wordt per 1 januari 2011 gezien als een “specifieke stof”. Hierdoor is het mogelijk om bij het vaststellen van de strafmaat voor deze stof rekening te houden met de omstandigheden van de sporter. In de praktijk komt het er op neer dat een sporter niet langer standaard een schorsing van twee jaar krijgt. Toch blijft waakzaamheid voor legale en illegale voedingssupplementen die deze stof (kunnen) bevatten geboden.
