Drinkbare doping: cafeïne vs. cocaïne

Cafeïne

De gedachte dat cafeïne doping is, komt niet helemaal uit de lucht vallen. De stof stond tot 2004 namelijk op de dopinglijst van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Dronken sporters meerdere stevige bakken koffie of blikjes energy drink? Dan konden ze in sommige gevallen bij een wedstrijd boven de grenswaarde van 12 μg/ml uitkomen, en dus positief testen.

In 2004 verscheen de eerste dopinglijst van het Wereld Anti-Doping Agentschap (WADA). Cafeïne stond hier niet meer op. De reden hiervoor is vermoedelijk dat het gebruik van cafeïne wereldwijd sociaal geaccepteerd is. Daarnaast was het lastig om te weten hoeveel je er precies van binnenkreeg. Cafeïne komt namelijk voor in allerlei alledaagse producten, zoals koffie, thee, cola en zelfs chocola. Was je dus een chocoholic? Dan kon je ongemerkt toch een grote hoeveelheid cafeïne binnenkrijgen.

Sindsdien monitort WADA het gebruik van de stof nog wel. Dit houdt in dat ze registreren hoeveel urinemonsters cafeïne bevatten boven de oude grenswaarde. Zo houden ze in de gaten of cafeïne wordt misbruikt om de prestaties te verbeteren.

Cocaïne

Cocaïne staat wel op de dopinglijst. Dit is bij de meesten wel bekend. Naar verwachting zullen topsporters dus niet snel een lijntje cocaïne naar binnen snuiven.

De stof kan echter ook voorkomen in kruidenthee. In Zuid-Amerikaanse landen zoals Argentinië, Peru en Bolivia wordt namelijk thee gemaakt waarin cocabladeren zijn verwerkt. Eén kopje coca-thee bevat gemiddeld 4 mg cocaïne. Ruim genoeg voor een positieve dopingtest.

In Nederland is de thee officieel niet verkrijgbaar. Deze vorm van cocaïne valt zelfs onder de Opiumwet. Maar via internet of via de koffers van vakantiegangers belandt het toch nog wel eens in een Nederlands ‘bakkie’. Dus kom je in aanmerking voor dopingcontroles? Wees dan alert bij het gebruik van kruidenthee. En drink zéker geen thee waarbij ‘coca’ in de naam voorkomt.

Twijfel je over een bepaalde thee? Neem dan contact op met de Dopingautoriteit.