Meldpunt Doping

De opsporing van dopingovertredingen is belangrijk voor alle sporters die op een eerlijke manier hun sportprestaties leveren, en voor de sport als geheel. De informatie van sporters en andere bij de sport betrokken personen is daarbij belangrijk. Dergelijke informatie kan inzicht geven in gebruikte middelen en methoden, bijdragen aan het bewijs in een dopingzaak, en de Dopingautoriteit helpen bij het plannen van dopingcontroles en het uitvoeren van nader onderzoek.

Een aantal grote dopingzaken in het buitenland, zoals de BALCO-affaire, de Lance Armstrong-zaak, de problemen in Rusland en de problemen in de internationale atletiekwereld, kon alleen worden aangepakt dankzij de medewerking van sporters, begeleiders en anderen. Veel buitenlandse / internationale sportfederaties en anti-dopingorganisaties kennen tegenwoordig dan ook een Meldpunt, en ook het Wereld Anti-Doping Agentschap heeft onlangs een “Speak Up”-platform gelanceerd.

Meldingen in 2016

In 2016 werd er bij de Dopingautoriteit 25 maal melding gedaan van mogelijke dopingovertredingen, wat een verdrievoudiging betekende ten opzichte van 2015. De meldingen betroffen 13 verschillende sporten, en de meldingen waren afkomstig van verschillende bronnen: (mede)sporter, begeleider, sportbond, het Vertrouwenspunt Sport van NOC*NSF, en buitenlandse organisaties. Vanaf juli 2016 kwamen de meldingen ook bij het Meldpunt Doping binnen, al bleven melders ook gebruik maken van andere telefoonnummers en e-mail adressen van de Dopingautoriteit. Dit gebeurde deels op naam, en deels anoniem.

In 13 gevallen betrof het vermoedens van dopinggebruik, in twee gevallen vermoedens van manipulatie, in twee gevallen het vermoeden van toediening, in één geval het vermoeden van het faciliteren van dopinggebruik, en in twee gevallen het vermoeden van handel in doping. In vijf gevallen betrof het een melding betreffende gedrag dat geen dopingovertreding vormt (zoals het gebruik van drugs buiten wedstrijdverband).

Alle meldingen betreffende mogelijke dopingovertredingen werden nader onderzocht. Op basis van de meldingen werd – voor zover relevant - per geval een teststrategie uitgestippeld, en/of werden besluiten genomen over verdere informatievergaring. In geen enkel geval vormde een melding op zichzelf voldoende bewijs om een tuchtzaak op te kunnen baseren. In een aantal gevallen werd de informatie uiteindelijk toegevoegd aan tuchtrechtelijke dossiers. In andere gevallen werd het meldingsdossier gesloten. Een deel van de verkregen informatie speelt een rol in langer lopende onderzoeken.

Verdere informatie over het Meldpunt is hier te vinden.